Ως γονείς, είμαστε πρότυπο για τα παιδιά μας. Μέσα από τις πράξεις μας, τους διδάσκουμε σημαντικές αξίες αποφεύγοντας τις υπερβολικές υποδείξεις και φροντίζουμε να αναπτύσσουμε υγιείς σχέσεις με τον εαυτό μας και τους γύρω μας.

• Αλληλεγγύη και Βοήθεια: Σε περίπτωση που δούμε κάποιον άνθρωπο ή ζώο να κινδυνεύει, προσφέρουμε τη βοήθειά μας, και αν χρειαστεί, ζητάμε υποστήριξη για την ασφάλειά μας.

• Αναζήτηση Υποστήριξης: Είναι φυσιολογικό να δυσκολευόμαστε σε ορισμένες καταστάσεις. Το να ζητάμε βοήθεια δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά δείχνει ψυχραιμία και ωριμότητα.

• Σεβασμός στη Διαφορετικότητα: Αποδεχόμαστε και σεβόμαστε τη διαφορετικότητα και τα δικαιώματα των άλλων. Η ενσυναίσθηση μάς βοηθά να καλλιεργούμε αρμονικές σχέσεις.

• Ενδιαφέρον για τους Άλλους: Στο εργασιακό μας περιβάλλον, όταν παρατηρούμε ότι ένας συνάδελφος δεν είναι καλά, τον ρωτάμε με ευγένεια: "Πώς μπορώ να βοηθήσω;". Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε διαθεσιμότητα και υποστήριξη.

• Αντιμετώπιση Αρνητικών Συμπεριφορών: Όταν βρισκόμαστε σε παρέες που ασκούν κριτική ή προσβάλλουν άλλους, δεν συμμετέχουμε ούτε ενθαρρύνουμε τέτοιες συμπεριφορές. Η γνώμη μας έχει αξία και δεν χρειάζεται να συμβιβαζόμαστε για να γίνουμε αποδεκτοί. Είμαστε υπεύθυνοι για τις δικές μας πράξεις.

• Επαναξιολόγηση Σχέσεων: Οι παρέες που βασίζονται σε ιεραρχίες και ηγετικές φιγούρες συχνά διατηρούνται από ιδιοτελή κίνητρα. Είναι σημαντικό να αποφεύγουμε βιαστικά συμπεράσματα για τους άλλους, καθώς ποτέ δεν γνωρίζουμε τι βιώνει πραγματικά ο καθένας. Με αυτό τον τρόπο, δίνουμε το παράδειγμα στα παιδιά μας να είναι ανοιχτά και να δίνουν ευκαιρίες.

• Θετική Στάση και Όρια: Εστιάζουμε στα θετικά χαρακτηριστικά κάθε ανθρώπου, συγχωρούμε και προσπαθούμε να κατανοήσουμε την οπτική του. Παράλληλα, βάζουμε όρια και απομακρυνόμαστε από άτομα με τοξικές συμπεριφορές που επιμένουν σε αυτές.

• Αποφυγή Αρνητικότητας: Όταν κάποιος μιλάει συνεχώς αρνητικά για τους άλλους, είναι πιθανό να το κάνει και για εμάς. Γι' αυτό, επιλέγουμε προσεκτικά το περιβάλλον μας και τις σχέσεις μας.

Στο Σχολείο:

• Οι γονείς μπορούν να υποστηρίξουν το παιδί τους δείχνοντας ενδιαφέρον για τους δασκάλους, τους συμμαθητές και τους γονείς των άλλων παιδιών. Η θετική και φιλική συμπεριφορά προάγει ένα υγιές σχολικό κλίμα.

• Σε περιπτώσεις διαφωνιών ή εκφοβισμού, οι γονείς καλό είναι να επικοινωνούν με σεβασμό, αποφεύγοντας την επιθετικότητα. Η δική τους στάση μπορεί να καθορίσει την επίλυση των προβλημάτων στην σχολική κοινότητα.

Στο Σπίτι:

• Αντί της τιμωρίας, χρησιμοποιούμε θετική ενίσχυση, οριοθέτηση μέσα από την ενίσχυση των επιθυμητών συμπεριφορών και συζήτηση για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των παιδιών μας. Με αυτόν τον τρόπο, διδάσκουμε αξίες όπως ο σεβασμός και η εκτίμηση, αντί για τον φόβο.

• Αποφεύγουμε προσβλητικές συμπεριφορές όπως φωνές, απειλές και υποτίμηση, που μπορεί να βλάψουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών μας. Αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να τα κάνουν είτε θύματα είτε θύτες σε περιστατικά εκφοβισμού.

• Υποστηρίζουμε τα παιδιά μας μέσα από παραδείγματα, συμμετοχικές δραστηριότητες και ενίσχυση της διαφορετικότητάς τους, χωρίς να τα συγκρίνουμε με άλλα παιδιά.

• Όταν νιώθουμε ότι κάτι μας απασχολεί ή χρειαζόμαστε καθοδήγηση, δεν διστάζουμε να ζητήσουμε υποστήριξη από έναν ειδικό. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε πότε χρειαζόμαστε βοήθεια και να φροντίζουμε τον εαυτό μας και την οικογένειά μας.

Ασπασία Πίζγα, Ψυχολόγος, Phd,MSc